Historia stawów zatorskich

ZTW, by podtrzymać rybackie tradycje tego terenu od wielu lat realizuje program zarybiania zbiorników pożwirowych: Zakole A i B, Tęczak, Piastowski i trzech zbiorników w Graboszycach - z odpowiednio przygotowanymi łowiskami - „karpiem zatorskim” wyprodukowanym w Rybackim Zakładzie Doświadczalnym. Corocznie jest organizatorem międzynarodowych zawodów „Połowu Dużych Karpi” na Cypriniadzie, gdzie odpowiednio wyselekcjonowane tarlaki przekazywane z RZD, są nie lada atrakcją dla uczestników (stanowiska no kill). Dla przejeżdżających przez Zator, nie wędkujących i smakoszy na specjalnym łowisku komercyjnym przy trasie Zator-Oświęcim nabyć można świeżego karpia oraz specjalność „karpia zatorskiego wędzonego”.

Dla uczczenia pamięci o historii miasta i terenu, hodowli ryb – w tym słynnego karpia od lat najważniejszym wydarzeniem w regionie jest corocznie organizowane na przełomie czerwca i lipca „Święto Karpia”. Podczas trzydniowych obchodów można podziwiać występy wielu zespołów z kraju i z zagranicy oraz dobrze się bawić. Obchodom towarzyszy zawsze wystawa ryb słodkowodnych organizowana przez RZD w Zatorze. Święto jest okazją by spróbować podawanego na wiele sposobów karpia np.: „po zatorsku” w śmietanie z grzybami, zieloną pietruszką i serem, marynowanego, a także wędzonego.

Regionalną renomę „Święta Karpia” potwierdziło jego zwycięstwo w 2005 roku, w plebiscycie „Wielkie Odkrywanie Małopolski”. Tylko w tym roku „Karp zatorski” wędzony zdobył kilka nagród na różnego rodzaju konkursach organizowanych na terenie Polski południowej. Jest on laureatem Złotego orła – za najlepszy produkt regionalny Małopolski Zachodniej oraz zajął drugie miejsce w konkursie „ Nasze Kulinarne Dziedzictwo – Perły 2006 ”.

Tak więc, Dolina Karpia to przede wszystkim historyczna tradycja produkcji i spożywania karpia. Od wieków ludność terenu zatorszczyzny wychowywana była w kulcie i poszanowaniu dla pracy rybaków, którzy dostarczali na ich stoły karpia zatorskiego. Ta niezwykła symbioza stawów i produkcji trwa nierozerwalnie do dnia dzisiejszego. Popularność tego zajęcia stała się przyczyną, że mieszkańców Zatora i okolic nazywano jeszcze na przełomie XIX i XX wieku „Karpikami” lub „Karpianami”.